Cewrê seyên dir tim dir in.
Cêr nuh e, av cemidî ye
Cêr li riya avê dişkê.
Ceşik mezin bû, dîsa ker e.
Cehşik mezin be jî, ew cehşik dîsa ker e.
Cehnimê sîran dikutin, tu kilaman dibêjî.
Cejna salê bi salê re dibore.
Caw dibe kitan, dew jî dibe derman.
Caw bû kitan, dew bû derman
Ceribandin ji neceribandinê çêtir e.
Cendek, ku ket, qertel zû bîhnê hildidin.
Carekê du mirov yekî baqil tînin nav xwe û jê dipirsin: “Tu dînî yan jî har?” Dibêje: “Li nav herdûya me!”
Car heye rev ji desthilanînê çêtir dibe.
Bûye xwiya hemû giraran.
Bû xwesiya seyan.
Bû palîta bi qalikê xwe dikenî.
Bû qantira çawiş, pêşve here bi gezê tê, paşve here bi pihînê tê.
Bû niviştiya melê.
Bû mêvaniya qulîng û rovî.
Bû mesela xal û xarzî.