“Dema tu diaxivî, tu tenê wan tiştan dubare dikî ku jixwe tu wan dizanî. Lê ku tu guhdar bikî belkî tu tiştekî nû hîn bibî.” Dalai Lama XIV
Ne girgura ezmanan û ne hirhira mêran.
Navek giran û gundek wêran.
Navberê du biran jî li hev dikeve.
Nava salekê de du havîn nabin.
Nava mêran de mêr be, nava şêran de şêr be.
Nav şûr kişandin û lêxistin gelek zeman heye.
Nanê yekî bi avê de çû, got: “Bila xêra bavê min be.”
Nanê xwe yî hişk bixwe, ji qewirmê xelkê çêtir e.
Nanê xwe bi xûya enya xwe dixwe.
Nanê xwe bi nanpêja çêke, bila nankî te zêde here.
Nanê xwe bihêle sibê, xwe mehelê sibê.
Nanê tîrê xweş hevîrê.
Nanê Romiya li ser çokê ye.
Nanê rastan, çavê xaran.
Nanê pehtî wek û siltanê ser textî.
Nanê mêran li ser mêran deyn e.
Nanê merivan rûyê merivan tê xwarinê
Nanê kêmaqilan, tim di zikê biaqilan da ye.
Nanê Îso dixwe, selewatan li ser Mûso dide.